Merels ten spijt
Het is wel duidelijk, de merel in de tuin
denkt nooit eens dat hij leeft. Alles is
zoals het is, bekommernis is flauwekul,
hij ziet de kat en weet dat hij de boom
in moet. Dat ziet hij goed.
Maar in het gras een mens, die denkt
aan straks en toen, die steeds weer wil
dat alles anders is. De hele aarde nieuw
en liefst de hemel ook want wat er is,
merels ten spijt, is niet echt goed.
Een mens heeft vaak geen flauw idee
van hoe het leven moet.
Marjoleine de Vos
Mooi gedicht, Marisca. En ondanks alles, toch maar genieten van merelgezang.