Gisteren een bijzondere voorstelling mee gemaakt vanuit het Bolshoitheater in Moskou: het ballet ‘ De dame met de camelia’s’. Niet dat ik met vriendin E. op het vliegtuig ben gestapt, nee gewoon met de bus. Naar de Pathébioscoop in Haarlem. Daar was een rechtstreekse verbinding met het theater in Moskou. We zagen daar de zaal langzaam vollopen, de lichten doven, beleefden van nabij het meer dan schitterende en ontroerende ballet en hoorden het ‘ bravo’ geroep alsof het onze buurman was die dat riep. Zo bijzonder om mee te maken en dat smaakt duidelijk naar meer. En dat komt er.

Het begon om 16.00 uur en eindigde om 19.20 uur. En als er pauze was in Moskou, dan was er bij ons ook pauze.

In deze voorstelling klopte gewoon alles: de kleding zo prachtig tegen een passende decorkleur, de dans zo beeldend en alsof het totaal geen moeite kostte, het decor, de emoties op de gezichten van de dansers: ik ben er nog vol van.

Daarna samen een pizza met fles wijn om verder bij te praten en zeer voldaan gingen we weer met de bus terug. Heerlijk.

Vanmiddag wordt anders heerlijk: schrijven in Noordwijk en weer labyrintlopen op het strand. Kijk ik ook naar uit.