het voelt als zomer
de zee golft rond
gekabbel op de achtergrond
stil stap ik het labyrint in

de zee golft rond
in mijn hoofd het woord ‘ loskomen’
stil stap ik het labyrint in
lopen van buiten naar binnen

in mijn hoofd het woord ‘ loskomen’
kleine en grote bochten naar het centrum
lopen van buiten naar binnen
bij jezelf naar binnengaan

kleine en grote bochten naar het centrum
daar komt de wijsheid vandaan
bij jezelf naar binnengaan
het voelt als zomer

marisca

Dit pantoem schreef ik thuis naar aanleiding van de teksten die ik in Noordwijk had geschreven. En het labyrint, getekend door N. zag er zo uit ( de foto is ook van haar).