En vandaag, vrijdag, gaat het leven ‘gewoon’ door. Net alsof er gisteren niet iets wezenlijks veranderd is. Maar dat is het wel. Gisteren was het definitieve afscheid van onze neef Arnold. Zijn vrouw, familie, vrienden en ander bekenden moesten hem achter laten en gingen zonder hem terug naar huis. Maar de toespraken gaven weer dat hij tijdens zijn leven indruk heeft gemaakt, indruk heeft achter gelaten. Net als onze Mink was zijn leven te kort.
Vicky Baum schreef:’ Lang of kort, het leven is wat je erin stopt. Twee gevulde dagen kunnen méér zijn dan veertig lege jaren.’ Nou, leeg zijn hun jaren niet geweest, dat is een troost, zij het een schrale.
Ik las er nog een: ‘Als het donker genoeg is, worden de sterren zichtbaar’.(Ch.A.Beard).
En dan hoop je maar dat er sterren om de mensen met een diep verdriet heen zijn als zij hun donkere dagen beleven.
mooi geschreven