Van de week was ik op een avond aan het fotograferen in de schemering op ons balkon en opeens vloog er een vleermuis rond mijn hoofd. Dat vond ik heel bijzonder. Vlak ervoor had ik, net als vanmiddag naar een zwerm vogels zitten kijken die op de wind heen en weer wiegden, daalden, opstegen, kortom, volgens mij pret hadden zoals ik vroeger op de schommel.
En dan zie ik een gedicht dat ik ooit maakte dat hier mooi bij past.
AVOND
een dartele zwerm
danst in het avondrood
het ‘ morgenmooiweer’
tart de aantrekkingskracht
van stilliggend water
dat net zo onverwacht
toeslaat als vleermuizen
met radarcontrole
m’
Leave a Comment