Gisteravond hebben we met de kinderen afscheid van het huis genomen en traditiegetrouw aten wij Chinees. Het laatste gereedschap ging naar R. die straks lekker gaat klussen. Voor P. vond ik nog een afbeelding van Dante uit Florence en zo heeft onderhand alles een goede bestemming gekregen.
Het is nu zover: we hebben ons huis verlaten en kijken nu naar slapende bollenvelden en enorme wolkenluchten terwijl de zon schijnt. Vanmorgen regende het hard toen een stoet van vier wagens naar Noordwijkerhout reed en twee vriendinnen van mij op de fiets erheen reden. Een op mijn fiets, Ton zijn fiets zat achterop een van de vier auto’s. Ons nieuwe onderkomen voor de komende maanden was al voorverwarmd en vulde zich al snel met dozen, veel dozen. Op de een of ander manier neem ik altijd erg veel mee als ik wegga. Maar ja, we leerden vroeger toch: beter mee dan om verlegen? En nu is alles opgeruimd ( wel twee dozen/tassen vergeten met mijn toiletspullen, alle schoenen en nog het een en ander. Ook hebben we de verkeerde printer mee genomen.
Maar morgen halen we de laatste spullen op, ruilen de printer om en dan kan de rest maandag in de verhuisdozen en naar de opslag. In ons nieuwe huis wordt al hard gewerkt om het helemaal tiptop te maken. Laat de lente maar komen, wij kijken de bollen wel de grond uit. Ik heb nu al zin om naar zee te gaan, maar eerst even bijkomen.
Bravo…een tussenverhuizing (net nu de lente begint!!) en dan ook nog meteen een verhaal op Fluweelbloem. Dat noem ik pas organisatietalent.
Laten die bollen nu maar omhoogschieten.