4 Mei, dodenherdenking. Ruim twintig jaar geleden was ik met Ton in Westerbork en schreef daar twee gedichten over na afloop die ik nu samenvoeg tot een. 
Toen nog de hoop dat zoiets niet meer zou gebeuren maar de verschrikkelijke waarheid is dat het nog steeds gebeurt. Ook over Gaza en andere streken zullen gedichten en verhalen geschreven worden en zullen hun doden hopelijk nog lang bij name genoemd worden. 

WESTERBORK

binnen open koffers
tonen verplette levens

laten briefjes zich
eindeloos herlezen

buiten staan sterrenstenen
blijven op appèl

stil lijkt nu zo vredig

maar de spoorrails
klauwt nog omhoog
in radeloze smart

het stootblok
bloedrood
roetzwart

Ook twee foto’s maakte ik samen tot een nieuwe die past bij een dag als vandaag.