Ik schreef onlangs over ‘ de schildermeisjes’ en liet twee foto’s zien van ons laatste werk. Nadat we het werk samen hebben bekeken gaan we er altijd over schrijven. Ik schreef:

Onze Kandinsky past naadloos in elkaar. Wij hebben zijn wereld verbreed met onze eigen impressie. Ik zie ons in gedachten thuis eraan werken. Eerst natuurlijk goed kijken, dan bedenken hoe te gaan werken en waarmee. Zelfs als we niet samenzijn, zijn we toch verbonden. 
Ik wilde schilderen maar koos voor kleurpotlood en zachte pastelkrijtjes. Na afloop zaten mijn vingers en de tafel onder dat fijne gekleurde poeder dat er ontstaat als je in het krijt gaat wrijven. Is niet erg, voelde lekker.
Nu eens niet met foto’s bezig zijn verbreedt ook dus even mijn wereld. 
Kandinsky, ik geniet van zijn werk als ik het in het echt zie maar ook afgedrukt in een boek. De vormen, de kleuren, het is zo zijn eigen stijl. ‘Signed all over’ zouden ze bij Tussen kunst en kitsch zeggen.

Toch kon ik het niet laten even wat foto’s dooreen te husselen en zo een nieuw beeld te maken.