Bij het abc over waar ik dankbaar voor ben kwam bij de letter k direct boven: mijn kinderen.
Twee dochters die ons leven zo hebben verrijkt en dat nog altijd doen. Dankbaar ben ik ook dat zij het samen zò goed kunnen vinden dat ze tijdens hun studie zes jaar samen in een flat hebben gewoond en later bijna naast elkaar zijn gaan wonen. Dankbaar ook dat de schoonzoons daar ook prima mee konden leven en het ook gezellig vonden.
Dankbaar ben ik voor de zorg die ze voor elkaar hebben en voor mij en Ton, vooral in de laatste jaren.
Om mij heen ervaar ik dat het helaas ook anders kan lopen in een gezin.
En vrijdag, nadat we in het nieuwe huis van onze oudste waren geweest en weer naar huis gingen, zag ik ze samen lopen praten en lachen en dan ben ik intens dankbaar die verbondenheid te zien en te voelen.
Ze blijven bij elkaar in de buurt wonen, samen sporten, samen naar theater, samen eten en kaarten en zelfs hun vriendinnen delen ze en van dat alles mag ik meegenieten op afstand of van nabij en het maakt geen verschil voor de warme gloed die ik in mijn hart voel als ik ze zie of aan ze denk.
Dank lieve dochters dat jullie ons leven zo verrijkt hebben.

ik zocht in mijn tekeningen en vond deze erbij horen.