’…een mees windt de tijd op, de sparren woelen wat grond op om elkaar steviger vast te grijpen…’

Deze zin uit Boswerk inspireerde mij tot het volgende:

Hoe zou die mees dat doen? Even eerder dan anders aan het ochtendgezang beginnen zodat het net is of het later is? Kun je, behalve bij een klok, de tijd opwinden? Kun je je eigen tijd beïnvloeden? Je levenstijd stopzetten kan, maar of je hem ook sneller of langzamer kunt laten lopen? Voor je gevoel misschien wel. Net zoals een paar minuten voor een rood stoplicht wachten gevoelsmatig langer duurt en iets heel fijns korter.
En onder de mees de voeten van de sparren in de bosgrond. Soms komen ze omhoog, drukken de grond weg, zoeken naar verbinding met andere wortels van naaststaande sparren. Samen sta je sterk denken ze. Maar soms kan het tegen je werken als de storm zo zwaar is dat de zwakste het niet meer houdt en in zijn val de buren meesleurt. Maar als ze echt goed in de grond verankerd zijn kunnen de sterkste bomen de zwakste overeind houden. Ze hebben elkaar dan in de houtgreep.

Gisteren zag ik in Drente heel veel bomen die omgevallen waren door de storm. Veelal een enkele boom, soms jong, soms al oud, soms enkele bomen samen. Dit zag ik nadat ik bovenstaand stuk al had geschreven.