Vandaag is de crematie van mijn lieve, eigenwijze buurvrouw. Ik zocht naar een passend gedicht en kwam terecht bij Herman de Coninck.

Nevel is ’t niet meer voorbijgaan
van iets moois dat al volbracht is.
Nevel is gelukkig haast niet meer bestaan,
niet meer moeten
en nog even mogen.
Je was lang gebleven.
Nevel is even
daarna.
Ik zie haast nog je ogen.
Nevel is nog bijna.