Gisteren maakten we ook een aantal ‘laddergedichten’. Op een ladder zet je op iedere tree één of twee voeten en als je de tree als regel ziet en de voet als woord, dan krijg je een lang dun gedicht, als een ladder. Om de beurt trokken we een woord, zoals ’tovertuin’ en ‘hoftuin’. En zo ziet het er dan uit:

hoftuin

besloten
stilte
sluit in
schuivelende
voeten
donkere
pijen
murmelende
stemmen
muren
horen
en
zwijgen