Vanochtend in het schrijfcafé was het thema: de tuin.
We kregen als start: nu wij hier zitten en ik schreef

Nu wij hier zitten, vijf mooie blommen, gaan wij ons onderdompelen in de tuin. De tuin die al eeuwenlang rust brengt, kleur, leven. Ons leven is als een tuin.
Het zaadje geplant, een voorzichtige groei, tot volle wasdom komen en dan langzaam, nadat we ons zaad hebben verspreid, mogen we rustig ouder worden en een nieuwe schoonheid krijgen. Tot we weer in de aarde worden opgenomen. Wat een mooie levenscirkel.