Vandaag is het 50 jaar geleden dat onze oudste werd geboren in de Mariastichting in Haarlem. Wat waren we blij met haar en wat was ze mooi. En dat is nooit veranderd. We bleven blij met haar en trots op haar en nog altijd is ze mooi. Ton en ik zongen altijd voor haar (en ook voor onze jongste) als ze net wakker was: ‘lang zal ze leven’. En toen ze het huis uitging, zongen we het door de telefoon ’s morgen als we wakker werden. En nu moest ik alleen zingen en dacht: als dat maar goed gaat. Maar het ging goed. Straks ga ik het even delen met Ton. Even een kleine terugblik van dat eerste jaar.

Ik ben blij dat mijn schoonvader op de eerste foto goed te zien is en mijn moeder en dat mijn vader op de laatste foto er leuk op staat. Jammer dat hij maar vier jaar van haar kon genieten. Maar gelukkig hebben we de foto nog.