Ik liep van de week langs een lege winkel waarvan de ramen met plastic waren afgeplakt. Binnen werd duidelijk niet meer gestookt want het plastic zat vol vochtdruppels. Dat moest natuurlijk even op de foto. Thuisgekomen bekeek ik de foto’s en bedacht dat ik me op dit moment eigenlijk ook wel zo voel. Daar kun je treurig om zijn maar ook gebruik van maken, dus op de computer even met de foto’s gaan spelen en dan word ik vanzelf weer wat opgewekter. Misschien komt het ook vanwege pasen en dat ik dacht: niks geen verrijzenis van Ton, niks geen jubelfeest maar leegte in huis. De werkelijkheid begint steeds meer binnen te komen. Nu maar hopen op meer zonnige dagen dat ik weer op de fiets langs de bollenvelden kan rijden. word ik altijd weer blij van. Onderstaande foto is een negatief van de raamfoto.