Vanochtend in het schrijfcafé kregen we de zin:’ vandaag is voor mij de eerste dag van mijn leven’ en ik schreef:

Voor mij is vandaag de eerste dag van mijn leven. Als je zo met deze gedachte elke dag wakker zou worden, wat zou je leven dan sprankelender kunnen worden. Elke ochtend een nieuwe geboorte, een nieuwe lente en vooruit, een nieuw geluid.
Je dag begint lichter, optimistischer en hopelijk werkt dat door tot je weer gaat slapen. Op de eerste dag is er nog geen donker verleden, zijn er nog geen gemaakte fouten of mislukkingen.
Het is hoopvol en alles staat nog open om te ontvangen. Wel jammer dat wat je die dag hebt gedaan en bereikt na de nacht weer verdwenen is want als iets voor het eerst is, zit er geen verleden aan.

Ik zoek er even een tekening bij.