Ik kies vandaag het woord ‘verwonderen’.
Het is iets dat je van de wieg tot het graf kunt doen: je verwonderen om wat je ziet, voelt, hoort, proeft of ruikt. Zo mooi om dat bij kleine kinderen te zien. De vreugde op hun gezicht, de verbazing, gewoon bij het eerst echt zien van een handje, voetje, vlinder, het proeven van een eerste ijsje. Het is belangrijk dat het verwondering gestimuleerd blijft worden door de kinderen te leren bewust te zijn van hun omgeving, ze kunst en natuur aan te bieden. Kinderen die dat niet of minder krijgen missen veel, ook in hun latere leven. Want je kunt je tot op hoge leeftijd blijven verwonderen. Zo blijft je geest en gemoed open voor nieuwe dingen die je misschien als een klein wonder zult ervaren. Het zit niet voor niets verstopt in het woord verwonderen. Ook als je niet veel meer kunt kun je je blijven verwonderen over bloemen die uit een bol komen, bomen die weer in blad komen of later weer verkleuren, muziek die onverwacht bij je binnenkomt. Dat alles maakt je leven rijker, plezieriger.
Ik ben blij dat ik dat vermogen nog heb, het brengt lichtpuntjes die je op gezette tijden nodig hebt.