De teksten van Etty Hillesum nodigen altijd uit om er zelf ook over te schrijven. Via Christine de Vries kwam het volgende citaat:
Vanmorgen hingen er een paar sterren
als glanzende vruchten in de zwarte naakte takken
van de boom voor mijn venster.
Etty Hillesum, 20 december 1941
Het zal nog donker geweest zijn anders vallen de sterren niet op. De sterren doen me direct denken aan de gele sterren die de joden moesten dragen in de oorlog. Maar nu, bijna december, doen ze me ook denken aan de papieren kerststerren, met of zonder lichtje, voor de ramen van de huizen.
Zo niet de sterren die Etty beschrijft. Hoe zou ze ze hebben gezien als glanzende vruchten? Bij vruchten denk ik aan ronde vormen, bij sterren aan puntige vormen.
Zwarte naakte takken, dat klinkt mooi maar ook dreigend. Maar als het van de boom voor je huis is, dan is het vertrouwd. Maar de geschiedenis heeft geleerd dat we van dichtbij vertrouwden niet altijd te vertrouwen is.
De lindeboom voor ons huis is nu kaal en je kunt nu mooi zijn vorm zien. Eens opletten of ik daar ook sterren in kan zien hangen.
Goede observator is zij geweest en ze heeft vaak mooie woordcombinaties en het mooie van taal is dat gewone woorden samen iets buitengewoons worden. Daarom schrijf ik zo graag. Spelen met woorden die uit mijn hoofd naar mijn pen vloeien en daar kunnen bezinken.
Leave a Comment