Vrijdag was een dag van tegenstellingen. In de ochtend, gelukkig deed de lift het, gingen we naar de begraafplaats om een plekje uit te zoeken voor Ton en later voor mij. Ton wist het al snel en ik was het ermee eens. De kinderen vonden dat ook de beste plek van de mogelijkheden die ons geboden werden. Het is toch minder beladen om dit te doen als het nog niet zover is. Gelukkig was het ook net droog al was het voor Ton wel koud, zo stil zittend in de rolstoel. Maar het duurde niet lang en thuisgekomen was daar zijn inmiddels zo geliefde warme chocomelk.
De tegenstelling van de dag was dat zijn nieuwe stoel al gebracht werd, iets waar hij naar uitgekeken had. En nu zit hij te genieten voor het raam en zodra er iets van zon binnenkomt, valt die precies op de stoel waar Ton zit. Hij slaapt er ook in, dus dat zit wel goed.

Vanochtend werden we verwend door Marlies, mijn kweekschoolvriendin, die voor ons een cake gebakken had. Altijd gezellig als we elkaar zien en spreken.
Ook waren er weer lieve kaartjes. Dat voelt allemaal zo warm. Er toch even uit geweest voor wat boodschappen en ondanks de regen was het lekker buiten te zijn.