Maandag hebben we voorgoed afscheid genomen van onze zwager Peter. Niet meer zijn blijde gezicht zien als je langskomt. Maar ook niet meer zijn lijden zien van lichaam en geest. Ik weet het, alles en iedereen heeft zijn tijd, maar soms wil je gewoon wat meer tijd.

Afscheid nemen

is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering..

Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde.

Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten…

Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten

D.Bonhoeffer