Een tjokvolle stille.

Die kan soms vallen als er iets belangrijks of schokkends gezegd is dat invloed kan hebben op de toehoorders. Ieders gedachten buitelen rond de zojuist gesproken woorden. Paniek, afgrijzen, angst, verbijstering.
Ieder is in gedachten verzonken tijdens een tjokvolle stilte. Durft de ander bijna niet aan te kijken, wil de gevoelens niet delen want wie weet hoe de ander hem/haar daarom zal veroordelen.
Een tjokvolle is dus, volgens mij, een drukkende stilte die soms opengebroken kan worden door een simpel ’tja’.
Mogelijk begint er dan iemand te praten, voorzichtig, om een ander sfeer te krijgen, minder ongemakkelijk.
Maar bij ieder blijft het knagen en mogelijk komt niemand meer op dat moment op de uitgesproken woorden terug.