Hij was lang niet uit de kast gekomen maar nu lagen er toch een paar kleine verstelklusjes op me te wachten en dus kwam de doos tevoorschijn. Na de dood van mijn vader is mijn moeder begonnen met Hindelopenschilderwerk. Zo beschilderde ze voor mij en vele anderen zo’n doos. Er volgden kinderstoelen, voetenbankjes, en vele, vele houten schaatsen. Die gingen naar Amerika, AustraliĆ«, Afrika of bleven gewoon in Nederland. Op de binnenkant schilderde ze haar naam en het jaartal van het beschilderen, hier dus 1984. Ik ben blij dat ik hem nog altijd heb.
En de klusjes die ik maar bleef uitstellen, ze waren in een vloek en een zucht gedaan.
Wat leuk Marisca!Hetgeen de laatste regel betreft is
meestal zo,herken mij hierin.