Vandaag liep ik in een stuk bos dat ik pas heb leren kennen. Onlangs leerde jongste dochter me daar de weg terug te vinden met googlemaps, dus ik dacht nu: laat ik eens een ander pad inslaan. Ik zag op nog een ander pad iets moois om te fotograferen, dus weer ander pad ingeslagen. Maar toen dacht ik: het wordt tijd voor de terugweg, dus telefoon gebruikt om de weg terug te vinden. Maar het leek van de week makkelijker dan nu. En oh je, mijn batterij was bijna leeg. Ton belde: waar blijf je?
tja, dat wist ik niet zo goed. In de verte hoorde ik de auto’s op provinciaal weg, dus die kant ging ik maar op. En toen maar in de berm tegen het verkeer in richting huisje. Moe, wat gespannen maar ook opgelucht kwam ik weer bij Ton terug. Een lekker wijntje had ik wel verdiend en zin om te koken had ik niet meer. Ton blij.
Verdwaald
en smaakte heerlijk
Je hebt het toch maar gewoon weer geprobeerd!!!
Wijntje was dus echt verdiend!