Na een weekje binnen was het heerlijk er weer op uit te gaan naar het strand. Lekker in mijn eentje over het strand lopen, natuurlijk met mijn fototoestel in de hand. Opeens zag ik een strandgaper liggen met zijn grote sipho duidelijk zichtbaar. Meestal vinden we alleen de lege schelp. Toen ik verder keek zag ik er tientallen op het strand liggen en ik vond dat zo’n triest gezicht. Net gestrande schildpadjes. Veel mensen bekeken de strandgapers die leven in de zandbodem van de zee en daar hun leven lang blijven. Met de uitstekende sipho halen zij zuurstof en voedsel uit het zeewater. Maar de laatste storm heeft de zeebodem omgewoeld en deze schelpdieren op het strand gegooid waar ze massaal stierven. Maar zij niet alleen. Duizenden zeesterren spoelden ook aan en tafelmesheften. Ik stond erbij en keek naar een kerkhof op het strand.

Bij het zien van de zeesterren moest ik aan vroeger denken. Ik nam als kind een keer een aantal zeesterren mee naar huis en zette ze in een bakje op mijn slaapkamer. Na een paar dagen was de stank niet meer te harden en moest ik ze helaas in de vuilnisbak gooien. Nu heb ik ze maar laten liggen maar ik ben benieuwd wie van die kindjes op het strand ze, net als ik toen, mee naar huis neemt en ze dan ook na een paar dagen weg moet gooien.

Klik op de foto’s om ze vergroot te zien.