Onderstaand gedicht hardop lezen is bijna een meditatie. Vooral als je het net zo traag leest als bedoeld wordt. Dat trage gevoel krijg ik als ik langs het strand loop als het stil is en ik alleen ben. Traag tempo, geluid van de golven, verkleuring in zee zien en er niets aan hoeven doen want de natuur gaat haar eigen gang. Ik hoef alleen maar te genieten, traag, langzaam, stilstaand.
LAAT
Vetraag.
Vertraag.
Vertraag je stap.
Stap trager dan je hartslag vraagt.
Verlangzaam.
Verlangzaam.
Verlangzaam je verlangen
En verdwijn met mate.
Neem niet je tijd
En laat de tijd je nemen-
Laat.
Leonard Nolens
uit: Laat alle deuren op een kier
Wat zitten er veel kleuren in deze foto!
Ik word van water e.d.altijd heel rustig.
Niet als het stormt,dat geeft mij een soort
onrust.