ongesluierd

lopend door het weidse heideland
verdwijnen sluiers in mijn hoofd
ruimte rondom schenkt binnenruimte

niet kijken met de blik van een fotograaf
of denken met een schrijvershoofd
onbevangen, ongesluierd gaan
genieten van het zijn in het nu

de schoonheid is er voor mij
voor jou, voor iedereen
maar is niet van ons
zoals ik ook niet
van jou ben
en jij niet
van mij