MINIMAL
Vogel wipt.
Tak kraakt.
Lucht breekt.
Bijna niets
om naar te kijken
en juist dat
bekijk ik.
Roland Jooris
Dat is precies zoals ik ook kijk en daarom spreekt dit gedicht me zo aan. Bijzonder is dat in de eerste strofe korte zinnen staan, eindigend met een punt. Dardoor krijgt het werkwoord nog meer aandacht: wipt, kraakt, breekt. Je ziet het gebeuren. In het bijna niets gebeurt er iets dat de aandacht trekt.
En de tweede strofe loopt regel voor regel, ook kort, door omdat dit proces van kijken ook doorgaat. Althans, dit is mijn interpretatie. Mogelijk was het idee van de dichter heel anders, maar ieder maakt door het lezen zijn eigen gedicht. Dat is het leuke aan gedichten.
deze foto maakte ik ooit in het boshuis van Els. Een koolmees die in het circus wil.
Mooi gedichtje, Marisca.