Even niets van me gehoord, maar dat komt omdat Ton weer opgenomen is in het  ziekenhuis. Het gaat weer goed met hem, zijn humor is weer terug en hopelijk komt hij binnenkort weer thuis en mag hij de kuur via het infuus weer thuis afmaken.
Terwijl hij veilig in het ziekenhuis lag, ben ik gisteren naar de jaarlijkse reünie van ‘de kweekschoolmeisjes’ geweest en zoals ieder jaar was dat weer heerlijk. Enkele van hen zie ik geregeld, anderen eens per jaar, maar dat voelt niet zo als we elkaar weer zien, het is of het vorige maand was.
Het zijn de rijke momenten in je leven als je wel en wee deelt met familie en goede vrienden en vriendinnen en, als je met elkaar kunt lachen.
Vanmiddag bij Ton op bezoek nadat ik me vanmorgen te buiten ben gegaan aan een overheerlijke browny die vriendin A. had meegenomen. En vanavond eten bij lieve vriendin J. Het is zoals Ton al tegen mij zei: elk nadeel heeft zijn voordeel.