ogenblikstemming

luidruchtig
zwart-wit
nergens bang voor
zijn spiegelbeeld golft mee
meerkoet

m’

In hetzelfde boek van gisteren voor de huisvrouw las ik een aanbeveling voor het geven van een cadeau. Er staat: Hieronder volgen enkele cadeaus die zonder veel kennis, tijd, moeite of kosten gemaakt kunnen worden en in het algemeen gesproken zeer welkom zullen zijn:
hondehaardroger
pannelap
place-mat
schoenzakken
schortje
stopdoek
theemuts

Ik herinner me de tijd toen ik net getrouwd was dat ik ,net als mijn moeder, altijd een schort aanhad in de keuken en die schorten maakten we zelf. De pannenlappen breiden we ook zelf nog. Ik dacht wel: wat zou een hondehaardroger zijn? Dat stond gelukkig verderop in het boek met een tekening erbij.
Er staat een beschrijving bij van hoe je van badstof twee wanten kunt maken . Tip was er een lusje aan te maken om het op te hangen. En ’Het is toch overbodig u te zeggen dat u beter een donkere kleur badstof kunt nemen dan een lichte?’

Het is echt even terug in de tijd gaan door dit boekje.

Als we tegenwoordig kleding kopen zit er altijd een stoffen etiket ingenaaid waarop staat van wat voor stof het artikel is gemaakt en of het in de wasmachine/droger of onder strijkbout mag. Maar dat is niet altijd zo geweest. Dat las ik in het leuke boekje ‘Cycloram voor de Huisvrouw’, Een systematische uitgave aangeboden door De Nederlandse Spaarkas, instituut voor systematisch sparen. 
Het is uitgegeven voor alle vrouwen en ten bate van alle huishoudens.

Ik verkort de tekst uit het boekje een beetje.
Etikettering van onze textielgoederen is iets waar verschillende vrouwenorganisaties hard voor vechten.In 1957 werd de Vereniging Textieletikettering opgericht met als doel op ieder stuk textiel bijzonderheden aan te brengen omtrent samenstelling, was, enz. Op een waskaart , die u kunt ophangen op de plek waar u de was doet, worden de tekens uiteengezet en verklaard. Het zal een uitkomst zijn voor ons huisvrouwen, die werkelijk niet meer in staat zijn om alle nieuwe producten op het gebied van textiel en wasmiddelen te overzien. Vandaag horen wij spreken over polyamide vezels,alkalivrij voor een wasmiddel. Kortom, wij zullen dankbaar zijn als deze etikettering een feit geworden is, dank zij onvermoeide vrouwenverenigingen.

Vandaag zou Ton 86 zijn geworden. Ik heb zijn lievelingsgebak gehaald en rozen voor hem gekocht. Het gebak heb ik met dochter, schoonzoon en schoonzus gegeten en de bloemen hebben we met elkaar naar Ton gebracht. Ik kijk terug naar de mooie herinneringen die we hebben gemaakt. De humor die hij had, hoe hij kon genieten van lekkere toetjes en gebakjes en totaal niet hield van groente. Ondanks de tranen die ongemerkt omlaag druppelen komt er dan toch een glimlach bij me boven.

Water

als ik denk dat je weg bent voor eeuwig
omdat je me gist’ren ontviel
dan vind ik je terug in de liefde
en draag ik je mee in mijn ziel

als we samen gaan zitten bij het water
om te kijken naar luchten zo vrij
daar schrijven we oude verhalen
en leef je voor altijd in mij

Inge Zwerver

Dit gedicht kreeg ik onlangs toegestuurd van een dierbare vriendin en nu Ton zijn verjaardag nadert zocht ik het weer even op. Het stond in de Trouw. Het is gek met iemand missen, je doet het niet de hele tijd maar op de meest onverwachte momenten popt het op. Maar met zo’n komende verjaardag voel ik dat weer sterker. Ik zal bloemen naar Ton brengen, stilstaan bij zijn zijn en niet meer zijn en mogelijk even uitkijken op het water vlak achter waar hij rust. Ik zal wat vaker dan anders naar zijn foto’s kijken op mijn telefoon of op de computer. En ik zal heimwee voelen, maar ik draag hem mee in mijn ziel en ben daar weer met hem verbonden. Want hij leeft voort in mij, in de kinderen en allen die van hem hielden.

Soms, als je iets uit zijn werkelijkheid isoleert en er wat mee speelt kan het gebeuren dat een bloem een dans maakt.

Gisteravond weer zitten knipselen met de buurvrouw en het is leuk dat we elkaar kunnen helpen als we even vastzitten. En vandaag is het te warm om actief te zijn en dus maar even wat spelen op de computer met mijn werk van gisteravond.

Maar voor ik dat ging doen ben ik naar de boekwinkel gegaan om het derde boek van de F.C.Ufo-serie van Annemarie te kopen. Dat ga ik straks lezen op het balkon. Verder vandaag weinig andere activiteiten dan wat lezen, puzzelen, slapen en kersen eten. En dus genieten van het nieuwe boek van Annemarie dat ook weer een aanrader is voor kinderen van 6-12. Ook voor de moeilijke lezers is het heel goed te doen. En ‘ Pep en het zingende scheetkussen’ is ook een absolute aanrader.