Weer eens een zentangle gemaakt. Die fotografeer ik dan, stuur hem naar mijn computer en ga dan weer even spelen. Vandaag bijna hele dag thuis dus tijd zat. Kijk maar wat 1 beeld kan opleveren.
zentangle
de letter P
Gisteren kreeg ik een opdracht: maak zeven zinnen met woorden die beginnen met de letter P. Nu had ik nog een zelf ontworpen letter P in voorraad, dus die heb ik gecombineerd met mijn zinnen. Thema van de dag: patrijs in perenboom. Dat ziet er dan zo uit:
woorden
Uitgeknipte woorden komen bijeen en vormen een nieuwe tekst die mij dan weer inspireert tot een gedicht. Klik erop om hem vergroot te zien.
rijp
Gisteren wilde ik naar buiten de vrieskou in. Vandaag blijf ik liever binnen met die regen. Gelukkig heb ik gisteren met mijn telefoon wat foto’s gemaakt tijdens een wandeling door Leiduin. Ik had me verheugd om vandaag met mijn echte fototoestel er opnieuw heen te gaan, maar ik moet het helaas met de foto’s van gisteren doen. Als je op de foto klikt zie je de rijp van nabij.
boekselen
Ik ben weer eens aan het boekselen geweest en dat was lekker om te doen. Daarna er een gedicht bij gemaakt.Klik op de foto om hem vergroot te zien.
onverwachts weerzien
Zaterdagochtend sla ik de krant open en zie opeens mijn vader daarin staan. Mijn vader die al 43 jaar dood is zie ik opeens weer, even voor de foto zonder een sigaret in zijn mond of zie ik er toch een in zijn mondhoek, op het dak staan. De foto komt uit een overgedragen en gedigitaliseerd fotoarchief en de foto ken ik, heb ik zelf ook. Ik weet nog het moment, het was 1951, en mijn moeder nam mij en mijn broertje Frank op de fiets mee naar het station in Haarlem. Want mijn vader was daar het dak aan het vernieuwen en wij zouden gaan zwaaien naar hem. En dat hebben we ook gedaan.
Op de foto is mijn vader de tweede man van links met de alpinopet op. Klik op de foto om hem vergroot te zien.
binnenin
Vandaag met vriendinnen aan het fotograferen geweest in een tuincentrum bij de kerstafdeling. Wil je het ook doen, vraag wel even vooraf toestemming.
En ben je er dan, kijk dan ook eens in de voorwerpen die er staan. Dan kan het zo maar lijken of je in de ruimte kijkt zoals ik ontdekte.
december
december is licht in donker
en rood rond de kerstboom
oliebollen wit van poedersuiker
en de geur van speculaas
maken het gezellig samenzijn
tot een familiefeest
alleen gooit corona roet in het eten
m’
deze amaryllis vind ik wel symbool staan voor december. warm, open, uitkijkend naar wat komt.
lichtvoetig
Lichtvoetig, wat een heerlijk woord. Je zou er bijna van gaan huppelen. Niet dat ik in werkelijkheid lichtvoetig ben, in gedachten soms wel. Eigenlijk te zwaar om in het woord te passen en daar schreef ik ooit een gedichtje over:
net als een boom in het voorjaar
bot ik naar alle kanten uit
groen en slank van binnen
mollig in de etalageruit
Ik stap niet lichtvoetig over een misstap heen, die blijft me nog een tijd achtervolgen, met lemen voeten, niks geen licht gedartel.
Wat lichtvoetigheid maakt het leven aangenamer. Je tilt niet zo zwaar aan de dingen om je heen en in je, maar huppelt gewoon even verder of springt over een obstakel op je weg heen.
Je gunt ieder mens om deze momenten van zwaarte achter je te laten en je even opgetild te voelen boven het aardse dat je zo omlaag houdt.
Misschien een mooi woord voor 2022: lichtvoetig.