Twee weken geleden zag ik in mijn agenda staan bij 6 december: Dubliners. Meestal zet ik er dan bij waar en met wie maar dit keer niet. Gekeken bij mijn voorraad theaterkaartjes, maar geen Dubliners. Wat rondgevraagd: ga ik met jullie soms naar The Dubliners? nee. Gelukkig kreeg ik een week geleden een berichtje: leuk he mam, vrijdag the Dubliners. Dat was dus opgelost. Maar Ton kon door lichamelijk ongemak niet mee, maar andere dochter kwam ‘papazitten’ en vriendin J. wilde graag met ons mee.
Het was een geweldige avond. Niet met de echte Dubliners, maar het was het verhaal over de band met hun bekende en onbekende liederen. De zaal klapte mee, zong mee en op het laatst stonden we uit volle borst te zingen en te bewegen op die heerlijke muziek. Op dit moment spelen de echte Dubliners op mijn computer en geniet ik weer. We gingen zo blij naar huis. Dat doet muziek met je en wat een verschil of je het op de tv ziet en hoort of in het echt. Oudste muzikant was 89 en stond te dansen, te spelen en vooral te genieten. Ik zou er zo weer heen gaan want dit is zo genieten.
dubliners
binnengeluid
Deze tijd van het jaar met zijn donkere dagen, lange avonden en vaak slecht weer is uiterst geschikt om lekker in huis bezig te zijn. Zo pakte ik vanochtend het schrijfboek met pantoems weer eens en stopte bij dit gedicht. Ik schreef het in januari 2015, misschien wel op net zo’n druilerige dag als vandaag. Ik weet niet waarom maar de letters komen niet allemaal hetzelfde op het scherm. Ik zet mijn stekels maar niet op, laat het gewoon los.
rol je niet op in afweer
geef jezelf eens bloot
laat los en zweef
doe het langzaam, traag
geef jezelf eens bloot
ontdek nieuwe plekken
doe het langzaam, traag
laat de haast achter je
ontdek nieuwe plekken
ga niet in de verdediging
laat de haast achter je
luister naar het binnengeluid
ga niet in de verdediging
zet je stekels niet te snel op
luister naar het binnengeluid
rol je niet op in afweer
marisca
zo kan het ook
Heel vaak zie je op muren en elektrahuisjes allerlei plaksels of graffiti. Maar wil je dat als stad of dorp niet, dan kan je daar zelf wat aan doen. Zo doen ze dat in Leeuwarden.
huisgraffiti
Ik zag eens op een stuk muur een paar flauwe lijnen en zag in gedachten daar een gezicht in. Dus foto gemaakt en thuis op de computer erin zitten tekenen. Zo maakte ik mijn eigen muurschildering zonder aan andermans eigendom te komen. De dame is volgens mij niet van de man achter haar gecharmeerd. Hij kijkt aarzelend, zij bozig. Waarom? Dat moet ik nog bedenken.