Lekker zittend op het balkon was ik gisteren aan het tekenen in een kleine cirkel. Ik trek gewoon wat lijnen door elkaar zonder te denken en kijk dan of ik er iets in zie. Lukt niet altijd, maar dit keer zag ik duidelijk een ervaren iemand die aan een jong, onervaren kind een wijze les leert. Toen ik het had ingekleurd moest ik opeens denken aan de tekst van Desiderius Erasmus (1468-1536) over het opvoeden van kinderen die ik net had gelezen in het boek ‘Over levenskunst’ van Joep Dohmen. Erasmus is tegen een te vrije opvoeding en wijst op het belang van goed onderwijs aan kinderen. Hij schrijft:…’ Het gebeurt maar zelden en het wordt afgekeurd, wanneer u niet weet wie u de zorg voor uw paarden of uw landgoed in handen zult geven; des te afkeurenswaardiger is het, wanneer u niet weet aan wie u uw liefste bezit zult toevertrouwen…’
Het is heel interessant om steeds weer te ontdekken dat men door de eeuwen heen op eenzelfde manier over dingen denkt als jijzelf in deze tijd. Veel is veranderd, maar sommige dingen blijven hetzelfde: goed onderricht aan kinderen is van essentieel belang . Wel is opvallend dat er in dit stuk alleen sprake is van onderricht aan de zonen, maar hoe kort is het nog maar geleden dat veel ouders de opleiding van hun zonen belangrijker vond dan die van hun dochters, ‘want die trouwt toch wel en dan wordt er voor haar gezorgd’.
Ik citeer nog even:…’Wanneer men iemand vraagt of hij de dood van zijn zoon zou aanvaarden wanneer hij er honderd paarden voor terug zou krijgen, dan zal deze denk ik, tenzij hij helemaal in de war is, antwoorden: zeker niet. Maar waarom gaan de paarden dan voor en waarom besteedt men er meer zorg aan dan aan de eigen zoon?…’
En hoe vaak gebeurt het nog niet dat ouders constant bezig zijn met het vergaren van bezit, maar amper weten wat er in hun kind omgaat en met wie het omgaat. Wat een verlies voor beiden.