Donald Jones zong het ooit: ‘ ik zou je het liefste in een doosje willen doen en bewaren, heel lang bewaren’. Dat geldt voor mij voor de dag van gisteren. Prachtig weer, bijna zomers gevoel en dan samen met broer en nichtje naar Parnassia. Een wens van mijn broer en onderweg en daar op het terras hebben we vele herinneringen zitten ophalen want wat hebben wij in onze jeugd vaak deze rit gemaakt, maar dan op de fiets en later op de brommer. En nu in de nieuwe auto van F. Met zicht op zee hebben we genoten van elkaar, de zon, de lunch tot het tijd was om terug te keren naar Haarlem. Met een blij/bedroefd hart fietste ik later naar huis.
Maar deze goede dag was nog niet afgelopen want ’s avonds ging ik met drie vriendinnen naar een voorstelling in de Oude Kerk: ‘ Vive Piaf’ van Nadja Filtzer en band. En wat hebben we genoten van de bekende chansons, het verhaal erbij, de nieuwe composities van Nadja Filtzer. En weer ging ik met een blij hart naar huis. Ook met wat droefenis over haar trieste leven, maar vooral met een vol blij hart. Ook deze belevenis kan in dat doosje.