Ierland

Gisteren en vandaag was het echt Ierlandweer. Hoe ik dat weet? Ton en ik zijn er net tien dagen geweest.Het is altijd een wens van mij geweest eens naar Ierland te gaan, en die wens is nu uitgekomen. Op 28 juli vliegen we naar Cork in de wetenschap dat ik mijn telefoon thuis heb laten liggen. Maar gelukkig heeft Ton zijn telefoon wel mee. Het is niet lang vliegen, we zetten de tijd een uur terug en stappen uit in een bewolkt Ierland.

Het is even wennen aan het stuur aan de andere kant, maar vooral het weer moeten schakelen, en dan nog links ook. Maar het gaat goed en in onze huurauto rijden we de kustroute die smal is, slingert en door de hoge heggen weinig uitzicht biedt. We stoppen in Kinsale, vinden snel een parkeerplaats en verbazen ons erover dat er geen zebra’s zijn. Die zijn niet nodig want iedere automobilist stopt voor een voetganger die over wil steken. We lunchen, het begint te regenen en het wordt weer droog. Ik geniet van de felle kleuren van de huizen, de bloemen aan de gevels.

We gaan verder en komen rond 2 uur bij ons B&B aan, buiten Clonakilty. Envelop op de deur geplakt met onze naam erop en de sleutels erin. Helaas hebben wij niet door dat het kamernummer er ook op staat. Dus wachten tot er iemand thuiskomt en dan blijkt dat we al die tijd al gewoon naar onze, kleine, kamer hadden kunnen gaan. Die avond eten we in het stadje, pak ik mijn vakantiepakketten van H. en A. uit en slapen we voor het eerst in Ierland.

schatten

schatten

mijn ogen dwalen
speurend rond
op zoek naar iets
dat opvalt
in de menigte
stenen aan zee

naar die ene
afwijkende
kleur of vorm
die mijn oog vangt

ik verlaag het zicht
tot zithoogte
mijn vingers gaan verder
waar mijn blik stopt

ruw en glad
rond en rafelig
ribbels overdwars
lekker in de hand

landschap in
steen gevangen
stukje berg van toen
bewaar ik in mijn
schattenkistje van nu

marisca

kronkels

Ik heb me nooit echt afgevraagd waarom een boom recht omhoog groeit en de takken soms alle kanten op gaan. Maar als je er over nadenkt kan het maar één ding betekenen: beide willen naar de zon. De kleine boom heeft een stevige stam nodig voor later die voldoende stabiliteit geeft en de zon is degene die hem voorziet van energie, dus op naar de zon.
De bovenste takken krijgen voldoende zonlicht maar die eronder moeten zich in kronkels buigen om zoveel mogelijk zonlicht op te vangen. Daarbij gaat de zwaartekracht opspelen en ook dat moet de boom kunnen opvangen. Dus al die mooie kronkelige takken zijn er niet voor de fotograaf, maar gewoon voor eigen welzijn.

« Previous Entries