waarom nutteloos zijn nuttig kan zijn

DE NUTTELOZE BOOM

Een wijze leraar liep met zijn leerlingen door het bos toen een van hen de rust binnen de groep en het kwinkeleren van de vogels verstoorde en zei:” Kijk me daar die lelijke boom nou staan. Hij is krom en zit vol knikken. Zijn takken zijn knoestig en groeien alle kanten op. Deze boom is werkelijk nergens voor te gebruiken. Hij is volslagen nutteloos.”

De wijze hield even de pas in, bleef staan en zei tegen zijn leerlingen:”wij willen altijd allemaal nuttig zijn. Ik zeg tegen jullie: Wees nutteloos als deze boom!”

De leerlingen zwegen en keken elkaar vol onbegrip aan. De leraar voegde eraan toe: “Ben je een sterke boom, dan maken ze brandhout van je. Ben je een mooie, kaarsrechte boom, dan eindig je als meubelstuk op de markt. Begrijp toch hoe geweldig het is om nutteloos te zijn. Als niemand je wil, kun je rustig groeien. Je kunt tot op hoge leeftijd leven volgens je ware aard en je innerlijk wezen, en je vrij ontplooien.
Ze kunnen je niet te gelde maken, je niet verkopen. Er valt niets te bereiken, niets te bezitten, niets te zijn. Maar niemand begrijpt hoe nuttig het kan wezen om nutteloos te zijn. Daarom zeg ik tegen jullie: wees zo nutteloos als deze boom!”

Uit: ‘Geluk is een vlinder’, Sandy Taykyu Kuhn Shima

regenlabyrint

Vandaag liep ik het labyrint op het strand in Noordwijkerhout en het was een bijzondere ervaring. Het stortregende en dat voelde anders dan het te lopen in de zon. Maar ook regen hoort bij het leven. Vooraf en na afloop hebben we erover geschreven en deze twee rondelen vatten het voor mij samen.

ineens is het helder

ieder loopt zijn eigen weg

niet de weg van de ander lopen

ineens is het helder

het geeft me rust

en een gevoel van ruimte

ieder loopt zijn eigen weg

ineens is het helder


ik loop mijn eigen weg

ruimte voel ik aan de buitenkant

haal de ruimte naar binnen

ik loop mijn eigen weg

we ontmoeten elkaar

en gaan weer verder

ruimte voel ik aan de buitenkant

ik loop mijn eigen weg

m’

een hele tijd

Vandaag een memorabele dag: we zijn 45 jaar getrouwd. Voor sommigen een te lang stuk, voor ons gelukkig niet. Wat waren we nog jong, ik was 22 en Ton 30. Het was geen stralend mooi weer maar net toen we foto’s moesten maken was het goed. Onze bruidsmeisjes Mirjam en Anita met hun mooie jurkjes, de receptie waar ik kramp in mijn kaken kreeg van het steeds opnieuw verwelkomend lachen, het diner daarna dat ook iets anders verliep en daarna samen met de auto waar allemaal blikken aanhingen naar ons eerste huis in de Koediefslaan.

Jong van lijf zijn we niet meer, van geest gelukkig geregeld nog wel. En nog altijd blij met elkaar.

nutteloos

Wetend dat een van de dochters ligt te genieten of Vlieland, een nichtje ( na het schoonmaken van wat kastjes) in haar hangmat in de tuin en wij op het balkon ( andere dochter is druk met nakijken van examens) kwam het volgende citaat me onder ogen:

Als je een volmaakt nutteloze middag door kunt brengen op een volmaakt nutteloze manier, dan heb je geleerd hoe je moet leven.

Lin Yutang

Ik was van plan mijn dag op een nuttige manier door te brengen, maar maag en darmen waren wat dwars. Maar daardoor heb ik heerlijk zitten lezen in de zon, terugdenkend aan vrijdag toen ik bij G. lag te slapen in haar duintuin. Heel lang geleden heb ik een gedicht gemaakt over dat heerlijke plekje.

HET LAATSTE HUIS

waar tuin overgaat in duin
staat het laatste huis
het landschap golft er
in groenen rond
abelenzilver trilt
wuivende toppen helm
nemen windgeschoren struiken
in hun ritme mee
het is heet, de ochtend stopt ermee
wij trekken ons in ronde schaduw terug.

lentebeeld

Na al die woorden nu weer tijd voor wat lentefoto’s. Lam en landschap in rust, fluitenkruid in beweging door de wind. Klik op de foto’s om het goed te zien.

kleur van de tulp

Na al die foto’s van tulpen wat weetjes erover.

Ik koop wat ik mooi vind aan vorm en kleur, maar om dat ondoordacht te doen als je ze cadeau wilt geven…

Geef je rode tulpen dan zeg je:’ ik ben helemaal gek van je’.

Met gele daarentegen zeg je:’ jouw liefde voor mij is hopeloos.’

En als je wilt aangeven:’ ik houd zoveel van je, ik wil alles voor je doen’, dan moet je op zoek naar zwarte tulpen. Niet de kleur die ik daarbij gedacht zou hebben.

De eerste tulp bloeide in Nederland in 1594. In de kunst heeft hij geen speciale betekenis zoals de roos en de lelie, maar op oude stillevens betekende het wel: deze mensen zijn echt rijk. Want in die dagen betaalde je een fortuin voor een tulpenbol van een bijzonder ras. En het grappige vind ik dat die bijzondere rassen ontstaan zijn uit tulpenziektes.

Vroeger kocht ik bijna nooit tulpen want een paar van die stijve bloemen in een vaasje vond ik niets. Maar nu die volle bossen met volle tulpen die lekker gaan hangen en rommelig van vorm zijn, die koop ik bij bossen. Maar in het voorjaar, nooit alvast in de winter.

wan- en vertrouwen

‘Ge behoeft iemand die ge niet kent
niet te vertrouwen,
als ge hem maar niet wantrouwt’.

Dit citaat van een onbekende is mij uit het hart gegrepen. Geef de ander de kans te tonen wie hij is, wat hij wil. Het kan zijn dat je bedrogen uitkomt, maar dat zou ik minder erg vinden als andersom. Dat ik iemand heb gewantrouwd en dat dat ten onrechte was. Met die schaamte en dat schuldgevoel leven zou ik moeilijker vinden. Maar ik ben niet roomser dan de paus en ik heb ook vaak iemand beoordeeld en in een hokje geplaatst bij een eerste blik of uitlating van die persoon. En hoe vaak was dat geen verkeerde inschatting. De schaamte trekt dan door me heen.

Marc-Marie Huybrechts zei in zijn show:’ vergeven is een geschenk dat je aan jezelf geeft.’ Ik denk dan direct dat het vergeven op een ander slaat, maar dat kan ook op jezelf slaan.

Maar dan lees ik ook: ‘Allen vertrouwen is evenzeer fout
als niemand vertrouwen.’

Als ik dit lees voelt dat veel negatiever dan het eerste citaat. Ik houd me dus aan het eerste citaat. En voor allen die kunnen vergeven nog een tulp van mij.

ijzingwekkende schoonheid

Van mijn nicht Leslie kreeg ik de volgende site door:

http://www.youtube.com/embed/hC3VTgIPoGU?rel=0

De angstaanjagende schoonheid van het opwarmen van de aarde.

schoonheid

Wie de kunst om mooie dingen te ontdekken niet verleert,
zal nooit oud worden’.

Wat een heerlijke gedachte is dit. Hij is niet van mezelf hoor, maar van de beroemde schrijven Franz Kafka. Ik zou niet het eeuwige leven willen hebben, op een gegeven moment is er wel genoeg geleefd, maar om oud te worden zonder oud van hart te zijn, dat lijkt me heerlijk. Ik doe er al goed mijn best voor. Eigenlijk kan ik bijna overal wel iets van schoonheid in ontdekken . Geef mij maar een oude, afgebladderde deur en mijn fotografenhart maakt een sprongetje: mooi! Oude fabrieksgebouwen, prachtig! Scheuren in de muren, heerlijk. Verweerde handen met ouderdomsvlekken, het ontroert me en roept soms een gedicht in me op. Jongens, dat ziet er goed voor me uit, mits meneer Alzheimer de boel niet verstiert. Maar hopelijk heb ik er dan geen erg meer in.

tulpenschoonheid

Na al die teksten is er misschien behoefte aan wat beeld. En daar er genoeg tulpen in voorraad zijn op de pc en in de kamer, drie fototulpen. Eigenlijk moet ik wat in huis doen maar ik ben zo lekker aan het tutten op mijn kamer dat het er maar niet van komt. Dus eerst maar even een bloemetje voor de trouwe lezers. Om ze goed te kunnen bekijken, klik erop en ze worden vergroot.

Verder kijken »