Museum STRAAT vervolg

Omdat ik zo dom was mijn wasmachine aan te zetten kan ik nu nog niet gaan fietsen want er zal maar wat mis gaan en dan hebben de buren beneden narigheid en dat wil je niet. Dus even verder met mijn foto’s die ik donderdag maakte in museum STRAAT in Amsterdam. En daarna maar even de ramen lappen, althans een paar, een mens moet niet overdrijven. Naast mij zingen The Dubliners de ik een paar jaar geleden in het echt heb gezien en gehoord, heerlijk.

Oude kunst vind ik knap, maar het verrast me niet meer omdat het te bekend is maar die moderne kunst, al vind ik ook een heleboel ervan niets voor mij, die kan mij zo verrassen, dat voel je van binnen. Zo zit ik op mijn computer na te genieten van al die prachtige schilderijen die ik donderdag zag, meer dan menshoog zoals je zult zien op de onderstaande foto’s. Geniet maar mee, maar een advies: ga het in het echt zien, en neem dan wel de goede pont. en kijk ook buiten. Nergens zag ik nog de aankondiging dat je er op de muur mag schilderen, hier wel. De derde foto is trouwens een klein detail van het werk op foto 2. Foto 4 laat ook weer zien hoe groot sommige werken zijn. Klik op de foto’s om ze vergroot te zien.

STRAATmuseum

Gisteren een heerlijke dag gehad met mijn nichtje F. in het STRAATmuseum in Amsterdam Noord. Museum voor graffiti en street-art. Geweldig, ik ben er nog vol van. Wat een kunstenaars binnen en buiten. We begonnen natuurlijk met koffie en bijpraten in de zon. Daarna lang door het museum gedwaald (gelukkig had ik een heel goede dag) en veel foto’s gemaakt. Zo leuk dat er ook veel ouders met jonge kinderen rondliepen. Daarna de buitenkunst bekeken en geluncht en verder bijgepraat. Toen stapte F. op de fiets en reed naar huis en stapte ik op de verkeerde pont. Ik had nog gevraagd aan een dame of dit de pont naar het station was en zei ze ‘ja’. Maar onderweg dacht ik: dit heb ik op de heenweg niet gezien. Toen we aan de overkant aankwamen zag ik dat hier het station niet was, dus terug met dezelfde pont. Helaas voer net de pont die ik moest hebben weg toen ik weer terug kwam, maar het duurde niet lang of de volgende kwam. Toen zag ik pas het grote bord met de pijl: Centraal station. De trein kwam gelukkig al snel en om half vijf ging ik heerlijk op bed liggen nagenieten.

Op de vierde foto zie je wat ik op de derde foto fotografeerde. Onze A. zei toen ze het zag: ’typisch mama, iedereen fotografeert de kunstwerken en zij het roestige ijzer’. Klopt helemaal. Buiten zag ik twee bekende Nederlanders: Hannie Schaft en Eberhard van der Laan. Vooral die laatste vond ik prachtig, ook dat het langzaam gaat verweren.

stilleven

Ik was weer eens aan het opruimen en pakte dit keer een overvolle doos waar van alles in terecht was gekomen. Daar vond ik ook een map met oude tekeningen en foto’s die ik op tekenpapier had afgedrukt. In die foto’s ben ik met inkt en krijt aan de gang gegaan en dan ziet dat er zo uit:

inspiratie Escher

Gisteren een heerlijke dag gehad met mijn nichtje F. op de Eschertentoonstelling in het Kunstmuseum in Den Haag. Het was al vijf keer afgezegd maar nu ging het dan echt door. Schoonzus H. kwam tussen de middag bij Ton dus ik kon gerust weg. En wat hebben we genoten in het museum. Escher was al een feest op zich, maar wat het voor mij extra maakte, en voor velen, waren de kunstinstallaties van het jonge kunstenaarsduo Gijs van Vaerenbergh. Zij hebben zich laten inspireren door de werken van Escher en maakten een zacht deinend plafond, zuilen als in de moskee van Cordoba, trapjes en nissen zoals op de werken van Escher en sculpturen aan de wand en in de ruimte. En dat vroeg erom gefotografeerd te worden. Dat heb ik dan ook gedaan. Thuis ben ik weer met hun werk aan de gang gegaan. Kijk maar mee en als je kan, ga zelf kijken, zo mooi!

verfspel

Vanochtend weer bezweken voor weer andere acrylverf. Ik kan deze op papier spuiten en dat had ik op youtube gezien. Eerst dotjes verf op papier doen en dan met een oude bankpas of iets dergelijks er doorheen gaan. Altijd leuk als je vooraf niet weet wat het gaat worden. Ik was verrast door het resultaat en dacht: een stenen landschap waarin gestaltes tevoorschijn komen. Alsof het verleden of de toekomst in het gesteente opgeslagen is. Maar mijn fantasie is groot, dus kijk zelf maar of je het ook ziet, of iets anders. En zo vult het boekje dat ik van Marie-Therese kreeg zich langzaam.

zomerschat

Iedere keer word ik zelf weer verrast als ik zomaar wat heb geverfd en getekend. Nou ja, zo maar, maar niet echt met een vooropgezet plan . Toen dit klaar was dacht ik: net een soort zomerschatten die verzameld zijn tijdens de vakantie. Dus heb ik het zomerschatten genoemd.

museum Schiedam

Gisteren was een verwendag voor ons. Onze oudste kwam bij Ton en samen zijn ze gaan lunchen in het dorp. En ik was met de trein naar Schiedam naar het Gemeente museum Schiedam, een van mijn favoriete musea. Ik kwam voor de nieuwe tentoonstelling over licht en voor de beelden van Anne Wenzel. En wat heb ik lopen genieten, en natuurlijk veel foto’s gemaakt. Anne Wenzel had buiten en binnen werk, maar vooral de vrouwenbustes boven de trappen maakten op mij indruk. Erachter en rondom was vrij schilderwerk dat het beeld nog meer expressie gaf. Maar er was nog veel meer te genieten. Dus wat mij betreft een aanrader.

tekening

Terwijl het buiten regende zat ik binnen heerlijk te tekenen. Nu een niet op een klein stukje papier maar op een groot vel en dan wordt het heel anders. Heerlijk om te doen. Klik op de foto om het van dichtbij te zien.

oude foto

Je kunt in een oude foto gaan tekenen, maar je kunt hem ook in stukken knippen en er een collage van maken. Ik heb door de jaren heen stapels foto’s vergaard en die liggen maar te liggen. Tot nu, want ze gaan eraan. Als de stukken zijn opgeplakt ga ik er omheen zentangelen (soort lijnen tekenen). En daarna ga ik ze soms inkleuren. Ik maak er wel eerst een foto van want soms is het ongekleurde exemplaar mooier dan het later gekleurde en dan heb ik het origineel tenminste nog in mijn computer. Dan op de computer soms nog wat bewerken. Hier de eerste en tweede.

amateur

Ik las gisteren in het boek ‘Je leven schrijven’ van Julia Cameron dat het woord ‘amateur’ komt van het Latijnse werkwoord ‘amare’, dat liefhebben betekent.
En opeens snap ik waarom amateurs vaker plezier hebben in het zingen, dansen, voetballen, tekenen of schrijven dan profs. Behalve als ze ernaar streven zo goed te worden als een prof. Dan komt de druk en de spanning om het moeten presteren erbij. En dan wordt liefhebben vervangen door moeten.
Laat mij maar lekker amateur zijn en spelen met woorden en beelden. Geen druk of deadline maar een paar uur ontspannen genieten van tekenen, schrijven of een andere activiteit.
Terwijl Ton gisteren voetbal keek, zat ik lekker aan tafel te tekenen en maakte ik weer een collage. Daarna wat op de computer eraan verandert. Heerlijk. En Ton genoot ook want Feyenoord en PSV wonnen en Ajax verloor.
Hier wat werk van die avond.

Verder kijken »