Langzaam gaat het weer de goede kant op met ups en downs maar vandaag een goede dag.
Weer eens geschreven bij een regel uit ‘Boswerk: ‘Aan het lichaam vasthouden blijft een dodelijke daad’.
Hoe lang ga je daarmee door? Tot alle functies uitvallen of zet je zelf de eindstip zoals Ton en P.? Zij hielden aan het leven vast zolang het nog waardevol voor ze was en toen dat niet meer zo was lieten zij het lichaam en de geest los. Dat was een dodelijke daad. Kan dat ook zo zijn als je wel aan het leven vasthoudt? Ja, omdat leven altijd eindigt met de dood.
Dat is al vanaf de conceptie zo. Altijd ligt de dood te wachten bij de eindstreep en voor ieder is de afstand tot die eindstreep anders. Sommigen slepen zich, al dan niet ondersteund, naar die eindstreep toe. Anderen trekken hem zelf op een zelfgekozen afstand.
Er is geen goede of foute beslissing, het is ieders eigen beslissing. En ik hoop voor de mensen die de afstand zelf willen bepalen dat ze dat op een vredige wijze kunnen doen, gesteund en omgeven door hun geliefden. Hand in hand zoals bij Ton en mij. Vredig, liefdevol, verdrietig.