het is stil


het is stil

op het ruisen na

en mijn ademhaling


ik ga me losmaken

van handen en voeten

die mij binden


niet meer moeten

alles laten varen

geen koers uitzetten


het is stil

op het ruisen na

van de zee


ik ontzink mijzelf

zoekend langs de verlaten kust

laat me los


het is stil


marisca

Dit gedicht schreef ik onlangs in Wijk aan Zee naar aanleiding van een aantal zelf gekozen woorden uit het gedicht ‘Als ik heel stil ben’ van Dorothee Solle.