Vanmorgen, op onze 48e trouwdag sloeg ik het boek “Een brug naar de sterren’ open op de pagina waar een tekst van Roemi (die in Perzië leefde van 1207-1273) staat over de huwelijkszegen:

HUWELIJKSZEGEN

Mogen deze beloften en dit huwelijk gezegend zijn.
Moge dit huwelijk een heerlijke melk zijn
als wijn en honing.
Moge het vruchten en schaduw brengen
als de dadelpalm.
Moge dit huwelijk vol vrolijkheid zijn
en iedere dag als een dag in het paradijs.
Moge dit huwelijk een symbool van medeleven zijn,
een zegel van vreugde voor nu en altijd.
Moge dit huwelijk een vriendelijk gezicht en een goede
naam hebben,
een welkomsteken
als de maan aan de heldere daghemel.
Ik heb geen woorden meer om te beschrijven
hoe de geest zich in het huwelijk mengt.

Djelaloeddin Roemi

Ik besef hoe bevoorrecht wij zijn dat we nog steeds samen zijn en samen kunnen genieten van ons leven, met de mensen waar wij van houden.