Op zoek naar andere dingen vind ik zo nu en dan iets anders en vergeet ik even waarnaar ik op zoek was. Zo ook vanmiddag. Bladerend in pagina’s vol gedichten stuitte ik op onderstaand gedicht. Ik heb het waarschijnlijk al eens eerder laten lezen maar daar wordt een gedicht alleen maar beter van. Het is van een van mijn favoriete dichters: Hanny Michaelis. Zij kan veel zeggen met weinig, gewone woorden.

Woorden: een dubieuze
lekkernij. De sappige
liggen zwaar op de maag.
Zelfs de droogste laten
een weeë smaak na. Toch
kan niemand erbuiten,
ik ook niet. Maar als
er dan met alle geweld
spraak gemaakt moet worden
dan liever kleinspraak.

Hany Michaelis
uit: Het onkruid van de twijfel.