Zoals ik al eerder schreef zijn vriendin N. en ik met letters bezig. Hierbij een klein stukje uit een van mijn teksten bij de letter M.

De letter M of m .

Deze stoere M zet haar benen stevig op de grond, een beetje in spreidstand. Er is ruimte om onderdoor te lopen, vanaf te glijden maar echt verwarmend, omarmend is deze letter niet. Een soort elektra-paal in het landschap. Als kunstwerk zou ik haar van staal maken en knalrood verven.

Deze m is als een moeder die zacht is en haar armen om je heen slaat. Je kunt er lekker tegenaan leunen en luisteren naar de sprookjes die ze vertelt. Deze letter is ook van mmmm lekker, terwijl ik haar niet zo van chocolade zie.

Deze M wel. Die krijg ik dus binnenkort weer.

Wat kunnen vormen toch bepalend zijn voor gedachten, gevoelens.

MIJMEREN

In het woord zit al de rust die je nodig hebt om te mijmeren. Het uitspreken van het woord vertraagt vanzelf de stem. Mijmeren. Daar zit het woord mij in. Mijmeren die je vaak over dingen en gebeurtenissen die jezelf betreffen. Als je jong bent mijmer je over later en als het dan later is mijmer je over vroeger.

Er zit iets vredigs in het woord, iets liefs. Alsof je alleen mijmert over positieve dingen. Als je over negatieve dingen denkt noem je dat piekeren. En daar is niets zachts, ontspannends aan. Nee, dan mijmeren. Hartslag gaat omlaag, schouders ook, mondhoeken omhoog en geluksgevoel ook. Waarom doen we dit toch niet dagelijks? Geen pilletje nodig om rustig te worden, gewoon mijmeren.