Terwijl Leonard Cohen naast mij zijn liederen fluistert, zegt, zingt, kijk ik in de stapel gedichtenkaarten naar een gedicht voor de komende tijd en daar kom ik op een gedicht van Bert Schierbeek dat al vaker voorop de doos heeft gestaan: Mexico I (fragment)
Hoe
als je je
met zorgeloosheid
kon omringen
en dat dat
je ruimte
was
Dit wens ik allen toe die toe zijn aan wat zorgeloosheid zodat het elastiek niet constant strak uitgetrokken is maar even kan ontspannen. Waarschijnlijk heb ik dit gedicht al eerder gebruikt, maar dat is het heerlijke van gedichten: een goed gedicht verveelt nooit, hoe vaak je het ook leest.
Leonard Cohen,geweldige zanger.Hoorde hem voor het
eerst,toen ik ruim 40 jaar geleden in de bibliotheek
Hoogwoud ging werken.Toen had je nog lp’s die je kon
huren.Was er meteen helemaal weg van.Het gedicht
Bert Schierbeek is voor vele mensen toepasselijk!