Zittend in een huisje in Aalten, pak ik mijn schrijfspullen en blader wat in mijn schrijfblok en kom bij een stuk dat ik al eerder schreef over een onderwerp waar ik vaker over heb geschreven. Het thema was: ‘Een rommelig huis is een keuze,’

Ik maak de keuze niet om rommel te maken, dat gaat vanzelf. Ik maak wel de keuze om die rommel (niet direct) op te ruimen. Voor anderen is opruimen geen keuze, zij doen dat uit zichzelf. Voor hen zou rommel maken een keuze zijn. Ik verbaas me wel altijd hoe snel een nette kamer rommelig wordt en hoe lang het duurt om die weer netjes te krijgen.

Ik weet dat ik meer tijd over zou houden als ik alles direct op zou ruimen, maar zo werkt het niet bij mij. Natuurlijk heb ik de keuze om mezelf aan te leren direct op te ruimen, maar dat die keuze gedoemd is te mislukken bewijst het verleden. Het zij zo.