Vandaag weer schrijvend vanuit mijn eigen kamer thuis. We hebben fantastische dagen in het ons al zo vertrouwde strandhuisje in Katwijk gehad. Achter ons de witte kerk, voor ons het strand en de zee. De zee die we zagen, hoorden en soms roken en waar we iedere dag met blote voeten doorheen liepen, ieder in eigen tempo. We fietsten naar Scheveningen, lagen daar op het strand, gingen naar Beelden aan Zee. Fietsten door de altijd boeiende duinen, aten met voor ons de zonsondergang en genoten, met volle teugen. En, deo volente, volgend jaar gaan we weer. We hebben er nu al weer zin zin. Maar thuis is ook heerlijk, samen met Ton aan de koffie, even naar een kerkje vlakbij lopen in verband met Open Monumentendag, de kranten doorkijken, mijn foto’s op de pc zetten en zo dadelijk ‘ een tukkie doen’.

Gelukkig haalt en brengt vriend Ton onze bagage. Het lijkt wel of we weken weg zijn geweest, maar ja, je weet het maar nooit he, dus voor allerlei weer hebben we kleding mee. Het meeste gaat ongedragen weer terug, de kast weer in.