Vanmorgen een heerlijke schrijfochtend gehad met vriendin N. Maar behalve schrijven hebben we ook voor het eerst beeldgedichten gemaakt. Maar daarover later. Nu een stuk tekst van vanmorgen.

“Als je schrijft ben je wijzer dan je denkt”, Hagar Peeters.

Dat is zo, dat heb ik ook gemerkt. Soms als ik iets nalees dat ik heb geschreven ben ik er verbaasd over dat dat uit mijn pen is gekomen. Daarom vind ik het ook belangrijk om met pen en papier te schrijven en niet via de computer tikkend op toetsen. Ik moet de woorden voelen ontstaan via mijn pen. Ik denk dat er dan een wisselwerking ontstaat tussen lichaam en geest. Kijk, dit zou ik nooit bedacht hebben als ik hier nu niet zou zitten schrijven. Ik ben dus nu al iets wijzer geworden dan toen ik aankwam. Dat kan wat worden als ik klaar ben. Maar zo werkt het natuurlijk niet.

Niet alles wat uit de inkt aan woorden vloeit is van diepere betekenis. Soms is het een aanloopje tot. Maar wil ik daar komen dan is dat aanloopje nodig. Nodig om gedachten te ordenen, te toetsen. En het fijne is dat ik hiervoor van niemand afhankelijk ben en ik het ook overal kan doen. Geen bagagetrolley hoef ik ervoor mee te slepen, gewoon gaan zitten en schrijven.

Het is ook zo leuk om over dagelijkse woorden na te denken tijdens het schrijven. Opeens is zo’n afgesleten woord nieuw omdat het in het licht wordt gezet. En dan komt er van alles bij dat niet vanzelfsprekend is maar wel leuk en soms ook verrassend. En dan is dat gewone woord niet meer gewoon. Al schrijvend ga ik niet meer alleen zo vanzelfsprekend over dingen denken, maar ook achter en rondom de dingen denken. Dat vind ik het leuke aan schrijven. En dat ik er wijzer van kan worden, dat is mooi meegenomen.