Vandaag is het al weer acht jaar geleden dat ik een nier gaf aan Ton en Fluweelbloem ontstond. Wat is er veel gebeurd in die tijd en wat een geluk hebben we gehad dat we nog steeds samen zijn en nog steeds van een moorkop ( die is Ton nu halen) kunnen genieten, van samen naar een museum gaan, maar ook dat Ton gewoon alleen thuis kan zijn en ik de hort op. Veel dus om dankbaar voor te zijn en zoals ieder jaar sinds Ton weer kan eten vieren we dat met een etentje met de kinderen. Zo ook vanavond, dan vieren we het leven met elkaar.