Ik doe momenteel een schrijfcursus met het thema ‘verlangen’. Je denkt dan aan allerlei soorten verlangens die je kunt hebben. Een van mijn conclusies was:
Verlangen heeft een toekomstgevoel
in zich, terwijl het betrekking kan hebben
op het verleden.

Het is interessant wat anderen over dit thema hebben geschreven, maar mijn eigen gedachten zijn soms ook verrassend voor mij. Duidelijk is wel dat mijn verlangens niet reiken naar verre oorden, naar ontmoetingen met beroemde mensen, maar dat ze in de buurt blijven en behapbaar zijn.

Ton verlangde ernaar zijn 77e verjaardag niet te vieren maar samen op stap te gaan. Dus gingen wij gisteren naar Katwijk waar hij de nieuwe onderduinse parkeergarages wilde bekijken. Hebben we gedaan en daarna wat door het dorp gelopen ( geen pretje met die regen en koude wind) en zijn weer naar het heerlijke kleine Katwijkse museum gegaan. Lunchen op het strand was het plan maar het weer maakte dat niet aanlokkelijk, dus op naar Noordwijk. Na de lunch thuis rusten tot het weer tijd was voor een feestelijk avondmaal bij ‘ tante Bep’, een tapasrestaurant vlakbij ons huis. En toen verlangden we niets meer, waren we zeer voldaan en keek Ton terug op een leuke verjaardag. En nu verlangen we ernaar het binnenkort nog met de kinderen te vieren. Niet alleen een kinderhand is gauw gevuld.