Vanmiddag was ik twee keer op bezoek in Hoofddorp. Eerst naar mijn Ton die gisteren in het ziekenhuis is opgenomen na een paar nare, pijnvolle dagen thuis. Gelukkig zijn de artsen heel bekwaam en de verzorging prima in zijn zo bekende ziekenhuis. En gelukkig hoefde hij niet ’s avonds geopereerd te worden aan een bloeding in zijn knie. En voor de derde keer haalde schoonzoon R. me uit het ziekenhuis op en bracht me naar huis. Ik vind drie keer wel genoeg.

Vanmiddag dus op ziekenbezoek met allerlei handige vergeten spullen want Ton blijft er nog heel even. Na het bezoek aldaar reed ik door naar ons nichtje Mirjam omdat het vandaag een jaar geleden is dat haar grote liefde Arnold overleed. Samen hebben we over hem gesproken en na mijn bezoek kwamen haar ouders en zusje en man bij haar. Geliefde mensen om je heen is op zo’n dag belangrijk en zij zijn er altijd voor haar als ze daar behoefte aan heeft. In Hoofddorp brandde een kaarsje bij zijn foto, op andere plekjes ook. Nee, we vergeten hem niet, de man die zo kon genieten van de kleine dingen en van de grootsheid van de natuur.