Niets is tijdsverlies, als je van de dag geniet.

Van wie deze uitspraak is weet ik niet, maar vandaag heb ik dus geen tijdsverlies geleden. Vandaag was de jaarlijkse reünie van de zeven kweekschoolmeisjes van De la Salle (1967-1969). En het was weer genieten van elkaar en meeleven met elkaar. Een mensenpad gaat ogenschijnlijk vaak over rozen, maar rozen hebben doorns en die kunnen venijnig prikken en pijnlijke wonden veroorzaken. Maar vriendschap is een balsem over de pijnlijke plekken en dan zie je weer de rozen en lach je met elkaar, klink je op elkaar en spreek je weer af voor volgend jaar. Deo volente, want we waren wel op een katholieke kweekschool.

We hadden les in het mooie oude gebouw, in de grote caravans of lekker in de zon op het gras. Het was een mooie tijd en daar hebben we weer uitgebreid over gesproken en net als toen zijn we op de foto gezet. Maar omdat niet iedereen op internet wil verschijnen laat ik die in mijn archief. Wel een foto van het gebouw ‘Hertenduin’ waarin onze school gevestigd was.