Onlangs schreef ik over mijn huiskamerdeur ( die morgen nog steeds gelapt moet worden). Maar afgelopen dinsdag schreef ik ook over een andere deur naar aanleiding van de vraag: welke deur zou je open willen zetten?

Ik zou de deur van mijn vroege jeugd wel eens open willen openen om dan een kijkje te nemen hoe ik was als kleuter en lagere schoolmeisje. Ik ben zoveel vergeten, weet zo weinig tastbaars erover te vertellen. Ik zou wel eens willen zien en voelen hoe het toen was. Opeens herinner ik mij, zittend in de rookstoel met Monkey de kat achter me op de leuning. Ze likte altijd aan mijn paardenstaart als ik terug kwam van het zwemmen. Dat gevoel kan ik nog terughalen. Maar ik zou meer willen zien en terug beleven. Hoe zag mijn kamertje eruit? En ikzelf? Ik weet dat wel enigszins door foto’s maar hoe zag ik mezelf?
Wat aten we en hoe laat? Hoe laat moesten we naar bed? Ja, ik zou graag dat deurtje openen en meelopen naar school. Ging ik alleen of met vriendinnetjes, waar zat ik in de klas. Eén herinnering heb ik nog heel duidelijk: ik zit op de achterste van van een groot zolderlokaal en ben jarig. De juf vraagt iets en ik versta het niet. Ook de tweede keer versta ik het niet en dan zegt ze: ‘ is het ja of nee’? Ik heb geen idee en kies voor ‘ nee’. Tot mijn verdriet zie ik een ander meisje naar het bord toelopen en het bord schoonvegen. Oh wat vind ik dat erg, dat is iets wat ik zo graag had willen doen en nu mag een ander het doen. Ik heb geen idee of ik het later wel een keer heb mogen doen.

Een schoolfoto rond 1954-1955.